Interview Leiderdorps Weekblad

Echt gebeurde moord scenario voor thrillerroman.

Echt gebeurde moord scenario voor thrillerroman. Hans van Hartevelt was getuige van bizar drama 

Hij kende ze allemaal: dader, slachtoffer én aanstichter van de moord waarbij iemand gruwelijk om het leven werd gebracht. De Leiderdorpse schrijver Hans van Hartevelt werd een tijd geleden geconfronteerd met een moord in zijn eigen omgeving. Hij wist bijna zeker wie de dader was. De betrokken personen waren door hemzelf ooit met elkaar in contact gebracht. ‘Had hij het allemaal kunnen voorkomen?’ Lange tijd worstelde hij met deze vraag, maar ook met de bizarre niet weg te zappen situatie waarin hij verzeild was geraakt. Zelf zat de schrijver ook even in het verdachtenbankje. Voor hem en zijn gezin een onwerkelijke, eeuwigdurend lijkende periode. Met de thrillerroman ‘De kwelling’ heeft hij alles van zich af kunnen schrijven. Een meeslepende roman over een onwezenlijke toestand voor de schrijver. Voor de lezer een tot de laatste bladzij spannende thriller.

’Uit respect voor de betrokkenen vertel ik niet waar en wanneer het precies is gebeurd en om welke moord het gaat. Ik wil niemand onnodig blootstellen. Daarom zijn alle namen en de omgeving fictief, behalve de feiten en de emoties, de rode draad in het verhaal,’ zegt Hans van Hartevelt (1953), de schrijver van het spannende drama dat zich overal kan hebben afgespeeld. Zijn leefwereld is groot. Door studie, werk, hobby’s en andere activiteiten kent hij veel mensen. Toch blijven de echte achtergronden in het boek in dikke nevelen gehuld. Een opgave. ‘Ik wist alles en kende iedereen. Een beklemmend gevoel. Vooral toen ik zelf als verdachte door de officier van justitie in bijzijn van de rechter-commissaris werd verhoord omdat de politie de zaak niet rond kreeg. Na vijf maanden was er nog steeds geen bekentenis en ook geen overtuigend bewijs. De politie vermoedde dat ik meer wist. Overigens geen onterechte veronderstelling, ik wist veel, nagenoeg alles, maar was nog niet voor de volle honderd procent zeker omdat er telkens nieuwe puzzelstukjes werden aangereikt waardoor ik ging twijfelen.’

Puzzelstukken

Is, omdat de moord zich in zijn eigen kring heeft afgespeeld, het publiceren van de roman geen risico voor hem? Hans van Hartevelt vindt van niet. ‘In mijn omgeving is juist een beklemmende stilte doorbroken. Een taboe weggenomen. Buitenstaanders kunnen niemand als herkenbaar in het boek ontdekken. Voor sommigen pasten pas na het lezen van mijn boek de puzzelstukken in elkaar. Nu kunnen ze de gebeurtenissen een plaatsje geven, en weten ze wat er allemaal gebeurd is.’ De auteur heeft de gebeurtenissen met het boek van zich af kunnen schrijven en gaf het de titel ‘De Kwelling’.

Afstand

Zijn dagboek uit die periode is een belangrijk handvat geweest. Het bijhouden ervan is begonnen toen de situatie na de moord voor hem bizar, onwerkelijk, alles overheersend, zelfs ‘mega bedreigend’ werd. Hij is ervan overtuigd dat destijds zijn telefoon werd afgeluisterd, dat bleek uit uitspraken waarmee hij geconfronteerd werd. ‘Je kunt de knop niet omzetten. Het is realiteit en in jouw leven. Daarom erger ik me kapot aan het tv-aanbod waar het amusement voortdurend moord en doodslag is. Niemand beseft wat zo’n situatie in het echt met je doet,’ verklaart hij. Om toch daarover een roman te kunnen schrijven moet volgens van Hartevelt een tijd zijn verstreken. ‘Om de nodige afstand te krijgen. Als je nog te veel betrokken bent, schrijf je een verslag. Beslist geen spannende thriller.’ In het boek gebruikt de auteur verschillende soorten taal. Bloemrijke taal wordt afgewisseld met directe en afgemeten dialogen. Dat zorgt volgens de schrijver voor extra spanning evenals de toedracht van de moord. Sommige lezers die de geschiedenis een beetje kenden, durfden de bladzijden soms niet om te slaan, zo luidt één van de reacties die Van Hartevelt al heeft gekregen.

‘De Kwelling’ is de vierde roman van deze Leiderdorpse schrijver. Eerder verschenen van hem Op zijn Chinees (1997), Depressie over Java (1999) en In passie verdronken (2002). Boeken over indrukwekkende culturen, bijzondere situaties, passie, muziek, grappige anekdotes, verre landen. Maar ‘De Kwelling’ is letterlijk en figuurlijk zo beklemmend dichtbij dat het schrijven Hans soms zwaar viel. ‘Niet achter mijn computer. Maar op de tennisbaan of bij een glas wijn. Het is ook zo absurd. Vooral omdat ik door bepaalde mensen bij elkaar te brengen ongewild een deel van het scenario schreef,’aldus Van Hartevelt.